Laura, pomagając madame Rostovej, trafiała na dzieci, których matkom należałoby powiedzieć to samo. Nie wie, czy tak akurat było w wypadku matki Grace, ale się uśmiecha.

Wzruszył ramionami, przeszedł na drugą stronę
ROZDZIAŁ TRZECI
Helena pochyliła się w jego stronę.
– Dobra, gadaj, co masz do powiedzenia. Tylko szybko.
po imieniu. Wszyscy nazywali ją panną Doskonalską
– Do licha, to chyba moja oddana i kochająca żona.
niedbałym tonem. – Wykładam pediatrię, co jest pasjonujące, lecz
Laura przesuwa się jeszcze trochę i wie, dlaczego. Wstydzi się ich. Wstydzi się, że musi pracować jako opiekunka tego rozwydrzonego bachora, który za jej plecami otwiera kolejne pudelka puzzli i wysypuje wszystkie na podłogę. A jeszcze bardziej wstydzi się tego, że się wstydzi.
– Luke! – krzyknęła. – Luke, gdzie jesteś?!
Cały przepych i blichtr klubu skończył się, gdy tylko dotarli na
w drzwiach.
bryłę z masy papierowej. Drut, stare gazety, rozwodniony
- Owszem, obchodzi mnie, ale, pani wybaczy, ledwie zdą
ładny, ale chłodny. Na błękicie nieba nie pojawiła się nawet najmniejsza

zauważyła.
sobie, co mówił Nikos o dużych, ruchliwych
krew mu uderza do głowy. - Jeśli któregoś dnia
ją taki żal, że chyba nigdy nie przestałaby
przestępców.
niespodziewanego gościa, ale wystarczyło mu
Maggie rzuciła się ze śmiechem Dixie na szyję.
się rozumieliśmy z twoim bratem. Oboje mieliśmy
niż można by oczekiwać.
muchach w nosie.
- Dlaczego pytasz?
maleństwem, które łączyło z nią bardzo dalekie
- O której pojechał?
1. Diagnozę środowiska podopiecznego – określenie problemów i potrzeb podopiecznej.
- Czy bierzesz narkotyki?