CONNER: Co się stało dziś po południu, Danny? Co zrobiłeś? Byłeś po prostu aż tak

morderstwa. Coś osobistego. On chce, żeby to było osobiste, intymne.
będzie musiał zadzwonić do Bethie i powiedzieć, że nie zdąży na to doniosłe wydarzenie, w
– Lorraine Conner?
się przed nim wsypać. W porządku. Ale mi nie musisz ściemniać, laluniu. Mówię ci, ja widzę
mam racji, Quincy? Zapracowani rodzice hodują potwory, pozbawione uczuć i sumienia. Ci
przyjęte do grupy. Albo udowodni, że jest tego godne i inne słonie je
nieprzenikliwym wzrokiem. Ona nie odwróciła oczu, chociaż serce
szkolnych komputerów...
- Ale... masz bliznę! Dotykałam jej! - mówiła coraz głośniej.
– Ile razy byłaś u O’Gradych? Ile razy odwiedzałaś tego gówniarza? Moja mała, moja
poznała go dopiero zeszłego lata podczas jakiejś miejskiej uroczystości. Vander Zanden
szklanki i wypiła kilka dużych łyków.
Rainie skinęła. Nie była głupia, więc poszła za nim. Żeby nie wymknął
zwykle nie zdołała się opanować. Walka była tym, co wychodziło jej najlepiej. W naturze

- No, no, jak tu po gospodarsku! Podniosła wzrok, zaskoczona. W drzwiach stał
- O, tak. Doskonale - skłamała.
Pędzili w wygranym przez siebie paradnym ekwipażu - granatowym powozie ze
Lizzie pochodziła ze skromnej rodziny, a pieniądze, które mi zaofiarowała, były
widelec, ukroił trochę mięsa i sera i podał jej.
Nie zdążyła nawet otworzyć ust, gdy pokoju wbiegł Edward.
- Rzeczywiście musi być niezła - mruknął niechętnie.
- Edwardzie, przepraszam, że przeszkadzam, ale ojciec chciałby pomówić z tobą przed kolacją.
niesłychany! Zagrażają...
- Rozmawiałem z nią wczoraj na balu. Fort także. Wiesz, co powiedziała? Rzuciła mi
spodniach i luźnej białej koszuli z koronkami przy mankietach, pełnej plam. Taką koszulę
pewnie tak by zrobił… I ryczałby aż do rana.
łypnięciem oka. Uniósł ku niej płaską flaszkę i wypił jej zdrowie iście zabójczym haustem
klejnot.
- Do licha! - zaklął. - Lubiłem ten surdut!